Κάθε χρόνο περισσότερα από 96.000 παιδιά κάτω των 15 ετών στον κόσμο εμφανίζουν σακχαρώδη διαβήτη και στην Ελλάδα αναφέρονται 7-10 νέες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 1 ανά 10.000 παιδιά κάτω των 15 ετών ετησίως. Τι είναι όμως ο διαβήτης τύπου 1, ποια είναι τα συμπτώματα και ποια η θεραπεία; Σήμερα απαντάμε στις 5 βασικές και πιο συχνές απορίες γύρω από τον διαβήτη τύπου 1.
Τι είναι;
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 (ΣΔ1) αποτελεί αυτοάνοσο νόσημα, κατά το οποίο τα Β-κύτταρα των νησιδίων του παγκρέατος καταστρέφονται με αυτοάνοσο μηχανισμό. Πιο απλά, τα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη καταστρέφονται από αντισώματα που παράγει το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού. Αντίθετα από τους ασθενείς του διαβήτη τύπου 2, που εμφανίζουν αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης, ο διαβήτης τύπου 1 προκαλεί την έλλειψη ινσουλίνης.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
- Συχνή ούρηση και μεγάλη ποσότητα ούρων
- Ασυνήθιστη δίψα-κατανάλωση μεγάλης ποσότητας νερού
- Απώλεια βάρους, παρά το γεγονός ότι πεινάει και καταναλώνει την απαραίτητη τροφή
- Αδυναμία
- Εύκολη κόπωση
- Πόνος στην κοιλιακή χώρα
Ποια είναι η θεραπεία;
Αντιμετωπίζεται με τη δια βίου χορήγηση ενέσεων ινσουλίνης και η ρύθμισή του, ανεξαρτήτως ηλικίας και τύπου, είναι μια ισορροπία ανάμεσα στην ινσουλίνη, την κατάλληλη διατροφή και τη φυσική δραστηριότητα. Σήμερα, τα συστήματα χορήγησης ινσουλίνης (στυλό ή αντλίες), καθώς και οι τεχνολογίες ελέγχου σακχάρου με πολλά χρώματα, σχήματα και ελάχιστη ποσότητα αίματος είναι πολύ φιλικά στα παιδιά.
Ποιος είναι ο ρόλος της οικογένειας;
Το περιβάλλον του διαβητικού παιδιού, δηλαδή η οικογένεια και το σχολείο, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πορεία της ασθένειας και την ψυχολογία του παιδιού. Η οικογένεια θα πρέπει να μάθει πολλά νέα πράγματα όπως οι διάφορες ινσουλίνες που κυκλοφορούν, τι είναι οι υπογλυκαιμίες και οι υπεργλυκαιμίες, ποιος είναι ο ρόλος της άσκησης, ποια είναι η σωστή διατροφή, με ποιον τρόπο γίνεται η χορήγηση ινσουλίνης και μέτρηση σακχάρου αίματος.
Είναι κληρονομικός;
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 δεν είναι κληρονομικός, αλλά έχει γενετική προδιάθεση, που δεν είναι δυνατόν να ανατραπεί ούτε από το παιδί, αλλά ούτε -προς το παρόν- από την επιστήμη. Επίσης, παράγοντες όπως το άγχος, κάποιοι ιοί και τροφικά αλλεργιογόνα έχουν κατηγορηθεί πως συμβάλουν στην εμφάνισή του.
Keep in mind... ότι τα παιδιά προσαρμόζονται γρήγορα στις νέες προκλήσεις. Οι νέες τεχνολογίες επιτυγχάνουν καλύτερο έλεγχο, με ίσως πιο πολύπλοκο, αλλά και πιο φιλικό προς το παιδί τρόπο.
