Μπορεί τα Χριστούγεννα και το καλοκαίρι να ψάχνουμε κι άλλους προορισμούς, αλλά το Πάσχα η επιλογή μοιάζει μονόδρομος. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο χωριό μας, όχι μόνο για πρακτικούς λόγους, αλλά και γιατί εγγυημένα θα περάσουμε όμορφα: Μας περιμένει κάθε χρόνο μια μεγάλη παρέα από φίλους και συγγενείς, και εμάς και τα παιδιά μας, και στέκια που ξέρουμε και εμπιστευόμαστε εδώ και χρόνια – από εστιατόρια και μπαράκια μέχρι μυστικές γωνιές στη φύση, όπου μπορείς να δραπετεύσεις από τα πλήθη ακόμα και τον Δεκαπενταύγουστο. Και φυσικά διότι για πολλούς από εμάς είναι ένας προορισμός γεμάτος μαγικές αναμνήσεις, οι παλαιότερες από τις οποίες χάνονται στα βάθη των παιδικών μας χρόνων. Αναμνήσεις που απολαμβάνουμε να μοιραζόμαστε, πλέον, με τα παιδιά μας.
Ειδικά όμως το Πάσχα στο χωριό, πέρα από τα παραπάνω πλεονεκτήματα, έχει και μια μοναδική ατμόσφαιρα, την οποία συνθέτουν η ανοιξιάτικη, ανθισμένη φύση, η θάλασσα που σε προσκαλεί για την πρώτη βουτιά της χρονιάς (ενώ ακόμα δεν έχει πήξει από τους λουόμενους του καλοκαιριού), και βέβαια οι εγχώριες παραδόσεις: από τη λαμπάδα των νονών, που τα μικρά μας ανυπομονούν να ανάψουν το βράδυ της Ανάστασης, μέχρι το πλουσιοπάροχο γεύμα ανήμερα του Πάσχα.
Οδηγός επιβίωσης
Εύκολα, ωστόσο, μια πασχαλινή παράδοση μπορεί να εξελιχθεί σε εφιάλτη. Τα μαλλιά να πάρουν φωτιά από τη λαμπάδα, το λιωμένο κερί να στάξει στα καινούρια ρούχα, το γιορτινό τραπέζι να αποδειχθεί μαραθώνιος από κλαρίνα, τα παιδιά να κλαίνε γιατί δεν θέλουν να φάνε με τίποτα τα πασχαλινά εδέσματα που προσπαθούν να τα ταΐσουν με το ζόρι οι παππούδες (ούτε αρνάκι, ούτε κοκορέτσι, ούτε μαγειρίτσα), να τρομάξουμε μικροί μεγάλοι από τα βεγγαλικά ή να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να μοιραστούμε το εξοχικό με ξαδέρφια που μέχρι πριν από λίγες μέρες αγνοούσαμε εντελώς την ύπαρξή τους! Η λίστα με τα σενάρια καταστροφής δεν έχουν τελειωμό, ειδικά αν στους χαρακτήρες του έργου προστίθενται ένα, δύο ή περισσότερα μικρά παιδιά. Πώς θα προλάβουμε ή θα αντιμετωπίσουμε τέτοιες δυσάρεστες καταστάσεις, ώστε στο τέλος να περάσουμε πραγματικά όμορφα το Πάσχα στο χωριό και όχι να καταλήξουμε να μετράμε αντίστροφα μέχρι την επιστροφή στην πόλη; Οι παρακάτω συμβουλές έχουν λειτουργήσει στη δική μας οικογένεια (όλες τις εποχές του χρόνου):
- Το πάμε μονά ζυγά με το πρόγραμμα των ημερών, για να μην πάρουμε υπερβολική δόση οικογενειακών επισκέψεων και συναναστροφών. Μία μέρα την αφιερώνουμε σε γεύματα με θείους και ξαδέρφια, την επόμενη σε εξορμήσεις στη φύση (μόνο για τη «στενή» οικογένεια) για αποφόρτιση και χαλάρωση, και ούτω καθεξής.
- Ακολουθούμε μόνο τις παραδόσεις που μας ταιριάζουν, προσπαθώντας να διαχωρίσουμε τις επιθυμίες μας από τα «πρέπει». Δεν πιεζόμαστε, για παράδειγμα, να μείνουμε ξύπνιοι μέχρι την ώρα της Ανάστασης, το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, αν νιώθουμε εξαντλημένοι – μπορούμε πάντα να πάμε στη λειτουργία της επόμενης ημέρας. Ή δεν σουβλίζουμε αρνάκι αν δεν απολαμβάνουμε τη διαδικασία – αν θέλουμε να ακολουθήσουμε την παράδοση της πασχαλινής κρεατοφαγίας, ψήνουμε στον φούρνο.
- Αξιοποιούμε, από την άλλη, τις παραδόσεις που μας ταιριάζουν, για να δημιουργήσουμε όμορφες αναμνήσεις που μας φέρνουν πιο κοντά. Μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τον ελεύθερο χρόνο των ημερών για να φτιάξουμε πασχαλινές κάρτες και λαμπάδες στο σπίτι και να τυλίξουμε δώρα για τους αγαπημένους μας ή να μιλήσουμε για το νόημα και τις αξίες της γιορτής.
- Extra bonus! Καθώς δεν έχουμε επιλογές babysitting όλο τον χρόνο, οι διακοπές στο χωριό ανάμεσα σε φίλους και συγγενείς είναι η ιδανική ευκαιρία να ξεκλέψουμε μερικές ώρες για να βγούμε οι δυο μας για ένα ποτό χωρίς τα παιδιά μας.
