Psychology

Οι πρώτες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις του μικρού μας είναι ένας γρίφος για δυνατούς λύτες.

Είτε ένα παιδί μένει κοντά σε πυρόπληκτη περιοχή είτε όχι, θα έχει αντιληφθεί πως συνέβη για ακόμα μία φορά κάτι δυσάρεστο και είναι πολύ πιθανό, βλέποντας τηλεόραση, να έχει δει πλάνα όπου η φωτιά καίει εκτάσεις γης.

«Δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι» έλεγαν οι γονείς μας. «Δείξε μου πώς φέρεσαι στον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι» θα έλεγα εγώ στα παιδιά μας σήμερα.

Οι καλοκαιρινές διακοπές αποτελούν μια εξαιρετική και ευχάριστη αφορμή για κάθε οικογένεια ώστε να σμίξει ξανά και να δημιουργήσει μοναδικές αναμνήσεις.

Όταν πριν από λίγο καιρό ανακοίνωσα με ενθουσιασμό στον 9χρονο γιο μου ότι περιμέναμε, από μέρα σε μέρα, να υποδεχτούμε στην οικογένεια την ξαδερφούλα του, δηλαδή τη μικρότερη αδερφή του 4χρονου ξαδέρφου του, η πρώτη ατάκα του ήταν: «Δηλαδή τώρα θα πρέπει να προσέχω και την μπέμπα;».

Έχετε παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό το παιδάκι σας να ανοιγοκλείνει συνέχεια τα μάτια του, να τραβάει επίμονα τα αυτιά του, να «καθαρίζει» τη φωνούλα του ή να επαναλαμβάνει διαρκώς κάποιον ήχο; Αναρωτιέστε γιατί το κάνει αυτό και προβληματίζεστε; Στην περίπτωση αυτή μπορεί το παιδί σας να έχει

Όσο κι αν έχουμε προσπαθήσει να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από τις σκληρές εικόνες που κάνουν τον γύρω του κόσμου τα τελευταία 24ωρα, η είδηση του πολέμου είναι πολύ πιθανό να έχει φτάσει στα αφτιά τους και όπως είναι λογικό να τους προκαλεί φόβο κι ανησυχία.

Έπειτα από ακόμα μία γεμάτη σχολική χρονιά, φορτωμένη με υπολογιστές και tablet, το καλοκαίρι το «unplug» των παιδιών μας από τις οθόνες είναι παραπάνω από αναγκαίο.