Τι κοινό έχουν ένα μοντέλο του οίκου Gucci από τη Βρετανία, μια πρωταθλήτρια ενόργανης από τις Ηνωμένες Πολιτείες και μια νεαρή ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου από την Ελλάδα; Η Ellie Goldstein, η Chelsea Werner και η Λωξάντρα Λούκας είναι μερικά μόνο παραδείγματα ανθρώπων με σύνδρομο Down, που έχουν καταφέρει με σκληρή δουλειά και προσπάθεια να ξεχωρίσουν, να αξιοποιήσουν τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους και να πετύχουν σε ό,τι κάνουν, καταρρίπτοντας ταυτόχρονα πολλούς από τους μύθους που αναπαράγονται δεκαετίες τώρα σε σχέση με το σύνδρομο αυτό...
Με αφορμή τον μήνα ευαισθητοποίησης για το Σύνδρομο Down, ζητήσαμε από τη Σοφία Παπαφάνη και τη Δώρα Χαρατσάρη, λογοθεραπεύτριες και δημιουργούς του Κέντρου Ειδικής Αγωγής Λογοcare να καταρρίψουν τους 5 πιο συχνούς μύθους γύρω από το σύνδρομο Down.
#1 Μύθος: Όλα τα άτομα με σύνδρομο Down είναι χαρούμενα.
Αλήθεια: Τα άτομα με σύνδρομο Down νιώθουν το ίδιο εύρος συναισθημάτων με τους άλλους ανθρώπους.
#2 Μύθος: Ο λόγος που μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με σύνδρομο Down είναι η μεγάλη ηλικία της μητέρας τους.
Αλήθεια: Σε ηλικία 35 ετών αυξάνεται η πιθανότητα να γεννηθεί ένα παιδί με σύνδρομο Down, ωστόσο ακόμα και γυναίκες μικρότερης ηλικίας μπορούν να κυοφορήσουν ένα παιδί με σύνδρομο Down.
#3 Μύθος: Το σύνδρομο Down είναι κληρονομικό.
Αλήθεια: Το σύνδρομο Down αφορά μια γενετική κατάσταση, που προκύπτει από την εμφάνιση ενός επιπλέον χρωμοσώματος στο 21ο ζευγάρι, γι’ αυτό ονομάζεται και Τρισωμία 21. Δεν είναι κληρονομικό.
#4 Μύθος: Τα άτομα με σύνδρομο Down δεν μπορούν να εκπαιδευτούν.
Αλήθεια: Οι ικανότητες ενός ατόμου με σύνδρομο Down ποικίλουν. Η εξέλιξη και ανάπτυξή τους εξαρτάται από την έγκαιρη και συνεχή εκπαίδευση από μικρή ηλικία. Μπορούν να μάθουν, απλά μαθαίνουν με πιο αργό ρυθμό.
#5 Μύθος: Ένα άτομο με σύνδρομο Down δεν μπορεί να εργαστεί.
Αλήθεια: Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα ατόμων με σύνδρομο Down που εργάζονται καθημερινά σημειώνοντας μάλιστα επιτυχίες στον κλάδο τους.
BOOM info:
Ο Οκτώβριος καθιερώθηκε ως μήνας ευαισθητοποίησης για το Σύνδρομο Down από τη δεκαετία του 1980. Έκτοτε αποτελεί μια ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για τα άτομα με σύνδρομο Down και να μοιραστούμε τις ικανότητες και τα επιτεύγματά τους.
