Σοφία Παπαφάνη

Η λέξη «αυτισμός» είναι μία από εκείνες τις λέξεις που δεν λέμε. Δεν τη λέμε εμείς οι γονείς, δεν τη λένε οι δάσκαλοι, δεν τη μοιραζόμαστε, φοβόμαστε να την πούμε ακόμα κι αν ο ήχος της αντηχήσει μόνο μέσα στο μυαλό μας.

Ορθογραφία, αντιγραφή, μια προπαίδεια κι ένας άθλος του Ηρακλή. Απλές, μικρές ασκήσεις που όμως μπορεί να περάσει όλο το απόγευμα, να φτάσει το βράδυ και ακόμη να μην έχετε τελειώσει! Είναι λογικό, ειδικά τα πρώτα χρόνια τα περισσότερα παιδιά να αργούν να τελειώσουν τα μαθήματά τους.

Έχετε παρατηρήσει ότι μερικές φορές μόνο εσείς καταλαβαίνετε τι λέει το παιδί σας; Ότι οι άλλοι –ακόμα και οι κοντινοί συγγενείς ή οι δασκάλες– δεν καταλαβαίνουν εύκολα τα λόγια του; Αυτό είναι κάτι που συναντάμε συχνά στα μικρά παιδιά, ειδικά στα πρώτα στάδια της ομιλίας τους.

Τα δωμάτια μιας μονοκατοικίας με κήπο στην Κηφισιά μεταμορφώθηκαν σε χώρους παιχνιδιού, μάθησης, ουσιαστικής επικοινωνίας, διαχείρισης κάθε δυσκολίας και εντυπωσιακής εξέλιξης, με την αγάπη, την προσοχή και τη διεπιστημονική φροντίδα της ομάδας

Όποιο μέσο μεταφοράς και αν επιλέξετε για τις οικογενειακές διακοπές, όσο και αν διαρκεί το ταξίδι, μία είναι η φράση που θα ακούτε συνεχώς από τα παιδιά σας : «Μαμά πότε φτάνουμε;».

Μπορεί, λίγο αφότου ξεκινήσει το μωρό μας να σχηματίζει τις πρώτες του συλλαβές, να ξεκινάει το αιώνιο debate για το αν θα πει πρώτα μαμά ή μπαμπά, στην πραγματικότητα όμως δεν μας νοιάζει καθόλου η σειρά προτεραιότητας.

Όλοι οι γονείς θέλουμε το παιδί μας να είναι χαρούμενο και να πηγαίνει ευδιάθετο στο σχολείο. Γι’ αυτό μπορούμε να κάνουμε μαζί μερικά καθημερινά κολπάκια ώστε να το βοηθήσουμε να αγαπήσει και να ανακαλύψει τη μαγεία του μαθητικού κόσμου.

Μόλις ξεκινήσει το μωρό να δοκιμάζει φωνούλες, αρχίζει και το μεγάλο debate των γονιών: Τι είπε πρώτα, μαμά ή μπαμπά; Γονείς, κάντε λίγη υπομονή ακόμα, πριν αρθρώσει την πρώτη του λέξη, προηγείται το βάβισμα!