εργαζόμενη μαμά

Πόσες φορές ξεστόμισα αυτή τη φράση. Ξανά και ξανά.  "Δουλεύω για να τα έχεις όλα" "Δουλεύω για να μπορείς να πάρεις όσα παιχνίδια θέλεις" "Δουλεύω για να μπορούμε να αγοράζουμε ό,τι θέλουμε"

Θυμάμαι πριν γίνω μάνα που πίστευα ότι δεν έχω χρόνο. Θυμάμαι πριν γίνω μάνα που πίστευα ότι τρέχω και δεν φτάνω. Θυμάμαι πριν γίνω μάνα που πίστευα ότι το 24ωρο δεν με έφτανε.   Και τότε έγινα μαμά.

Αν είσαι μαμά γνωρίζεις ήδη ότι ο χρόνος είναι πολύτιμος! Το κάθε λεπτό της ώρας μπορεί να φανεί σωτήριο είτε εργάζεσαι και έχεις να αντιμετωπίσεις αυστηρά deadlines, είτε μένεις στο σπίτι με τα παιδιά και πρέπει να ανταποκριθείς στις ανάγκες τους.

Πριν από λίγους μήνες μια μαμά ονόματι Priya Amin ανέβασε ένα viral άρθρο στο Linkedin όπου εξέφραζε τύψεις γιατί ένιωθε ανεπαρκής απέναντι στα παιδιά της στην περίοδο της τηλεργασίας.

Μαμάδες που χρησιμοποιούν τα θήλαστρα ενώ κρύβονται στην τουαλέτα της δουλειάς τους, μαμάδες που παθαίνουν mental breakdown όταν δεν φτάνουν στην ώρα τους στο σπίτι για να βάλουν τα παιδιά τους για ύπνο, μαμάδες που τα βάζουν ακόμα και με μία αρκούδα και με την κραυγή τους την κάνουν να αποχωρίσε

Όταν μάς ανακοινώθηκε στο γραφείο ότι θα συνεχίζαμε με εξ αποστάσεως εργασία, το πρώτο συναίσθημα ήταν η ανακούφιση, γιατί πλέον θα ήμουν λιγότερο εκτεθειμένη στον κίνδυνο της πανδημίας.

Αν ανήκετε στην κατηγορία των εργαζόμενων μαμάδων που λόγω της πανδημίας του κορονοϊού βρέθηκαν με άδεια στο σπίτι, πιθανότατα θα έχετε ήδη διαπιστώσει ότι είναι ευχή και κατάρα μαζί.

Ποιος θα το έλεγε πως θα βρισκόμασταν σε καραντίνα έγκλειστοι στο σπίτι, πως το κινητό θα σταματούσε να χτυπάει, πως θα κάναμε εμμονικά refresh στα mails μας μπας και εμφανιστεί έστω ένα newsletter και πως η κουραστική ρουτίνα του γραφείου θα γινόταν μια νοσταλγική ανάμνηση που θα μας προκαλούσε